خبرنامه دانشجویان ایران: کتاب «از دیار حبیب» رمانی است کوتاه که گوشه هایی از زندگی حبیب بن مظاهر یار سالخورده ی حضرت سیدالشهدا(ع) را به تصویر می کشد؛ البته قسمت اعظم آن، به شهادت حبیب در کربلا اختصاص دارد و وصف عشق و شیدایی او به امام زمانش.
بخشی از این کتاب را می‌خوانید:
"بسم الله الرحمن الرحیم
از: حسین بن علی
به: فقیه گرانقدر، حبیب بن مظاهر
امّا بعد؛
ای حبیب! تو نزدیکی ما را به رسول الله نیک می دانی و بیشتر و بهتر از دیگران ما را می شناسی. تو مرد فطرت و غیرتی.
خودت را از ما دریغ نکن.
جدّم رسول خدا در قیامت قدردان تو خواهد بود.
فدای نام و نامه ی تو ای امام! خوشا به حالت حبیب! کاش نام من هم به زبان و قلم محبوب می آمد.
بال در بیاور مرد! پرواز کن حبیب!
ببین امام، چه عنوانی به تو کرامت فرموده! برخیز که درنگ جایز نیست..."
به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ "از دیار حبیب" نامی ست که سیدمهدی شجاعی، نویسنده ی نام آشنای کشورمان برای کتاب خود برگزیده است.
این کتاب، رمانی است کوتاه که گوشه هایی از زندگی حبیب بن مظاهر یار سالخورده‌ی حضرت سیدالشهدا(ع) را به تصویر می کشد؛ البته قسمت اعظم آن، به شهادت حبیب در کربلا اختصاص دارد و وصف عشق و شیدایی او به امام زمانش.
داستان از زاویه دید دانای کل روایت می شود و به ده بخش تقسیم شده است. داستان از جایی آغاز می شود که حبیب بن مظاهر و میثم تمّار در ملاقاتی، مقابل چشم عده ای از مردم، هر یک از عاقبت کار آن دیگری و چگونگی شهادتش خبر می دهند و از هم جدا می شوند و ...
حبیب بن مظاهر از یاران با وفای رسول اکرم و امیرالمومنین است و همه از دلاوری ها و رشادت هایش در جنگ صفّین آگاه اند.
امام، حبیب را بسیار دوست دارد:
"امام آرام پاسخ می دهد: صبر کنید عزیزان! صاحب این پرچم خواهد آمد. و اشاره می کند به سوی کوفه.
چه رابطه ای است میان او و امام، که امام، نیامده از آمدنش سخن می گوید؟ رایتی را پیشاپیش برای او می افرازد و به استقبالش می شتابد؟!
امام هم چنان مشتاق و مهربان پیش می آید و حبیب نمی داند چه کند.
می ایستد، زانو می زند، گریه می کند، اشک می ریزد، زمین زیر پای امام را می بوسد، می بوید، سلام می کند و روی پاهای امام آرام می گیرد."
حبیب ادب بندگی و تواضع را می داند.
"از آن سو زینب(س)، سر از کجاوه بیرون می آورد و می پرسد: "کیست این سوار از راه رسیده؟"
و پاسخ می شنود: "حبیب بن مظاهر"
تبسمی مهربان و شیرین بر چهره زینب می نشیند و می گوید: سلام مرا به او برسانید.
هنوز تمام پهنای صورت و محاسن حبیب، از اشک خیس است که می شنود: "بانویمان زینب به شما سلام می رسانند."
این را دیگر حبیب، تاب نمی آورد. حتی تصور هم نمی کرده است که روزی دختر امیرالمومنین، به او سلام برساند.
بی اختیار دست بلند می کند و بر صورت خویش می کوبد، روی می خراشد و مویه می کند.
"خاک بر سر من! من کی ام که زینب، بانوی بانوان به من سلام برساند. خدایا! تابی! توانی! لیاقتی! که من پذیرای این همه عظمت باشم.
حبیب خودش را ذره ای می بیند که به سمت خورشید وجود امام صعود می کند. او خود را سربازی می داند که با تمام قوا تلاش می کند رضایت فرمانده را به دست بیاورد. این پیر جوان دل حس غلامی را دارد که در تب و تاب صدور فرمانی از سوی آقای خود می سوزد. دل حبیب شکسته از این همه تنهایی امام، در برابر آن همه دشمن غرق در سلاح:
"جان در قفس تن حبیب، بی تابی می کند. حبیب به حال خود نیست.
انگار رخت پیری را کنده است، در چشمه ی عشق، وضوی ارادت گرفته است و یکباره جوان شده است.
جوانی که خویش را به تمامی از یاد برده است و لجام دل به دست عشق سپرده است.
هیچ کس حبیب را تا کنون به این حال ندیده است، گاهی آه می کشد، گاهی نگاهی به خیام حرم می اندازد، گاهی به افق چشم می دوزد، گاهی خود را در نگاه معشوق گم می کند، گاهی می گرید و گاهی می خندد."
و اما فصل آخر، فصلی که روایت گر آن فرزند حبیب بن مظاهر است. کودکی که در کوچه های کوفه با سر آویخته شده ی پدرش بر اسب روبرو می شود:
"ای مرد! این جگر من است که بر اسب خویش آویخته ای. این سر پدر من است که زین و زینت اسب تو شده است. من فرزند این سرم و این سر، سر قبیله ای است، قبله ای است... و بغض گلوی کودکی ام را فشرد."
کودکی که به این امید زنده است که انتقام پدرش را بگیرد. کودکی که تصمیم گرفته راه پدر را ادامه دهد و قاتلان اهل بیت رسول الله را به درک واصل کند. کودک که حالا مردی شده، مانند پدر به دنبال جلب رضایت امام زمانش است. جوانی که تا نیل به رضایت سجّاد(ع) شمشرش را به غلاف بر نمی گرداند...
خواندن این کتاب را در آستانه ی ماه محرّم از دست ندهید.
کتاب " از دیار حبیب " در 72 صفحه و با قیمت 1800 تومان توسط انتشارات " کتاب نیستان " راهی بازار کتاب شده است.
